bir bebeğin ilk adımı, bir emekçinin ilk maaşı ve benim sitemdeki ilk yazım. ilkler çok önemli kesinlikle (!). özellikle sitemdeki ilk yazı o kadar önemli ki bu yazının ne ile ilgili olacağını bulmak için saatler harcanmalı, hesaplar yapılmalı ve yazmak için en uygun zaman beklenmeli. tüm bunların sonucunda ise zihinde mükemmel bir şey tasarlamaya çalışırken gerçekte düşüncelerin arasında kaybolup ortaya hiçbir şey çıkamaması. ya hep ya hiç. ama işte görüyorsun ki şimdiden ilk yazımın ilk paragrafı mükemmelliyetçiliğin tanımı olmuş oldu. hiç olmamasından da iyi oldu.
bazen bazı şeyleri yapmak gerekir. sadece yapmak. ilk adımı at -muhtemelen berbat bir adım olacak- ikincisini atmak daha kolay olacağı gibi daha da iyi olacak. just do it. bir de buraya kervan yolda düzülür sözünü de eklemek isterim. başlamadan nerde hatalarının olduğunu, neyi değiştirmen gerektiğini bilemezsin. Ben bu yazıya bir şekilde başlamak yerine uzun uzun kafamda kurmaya çalışsaydım ancak yazı yazarken fark edebildiğim, paragrafın ana sayfa ön izlemesinde kötü görünmemesi için ilk paragrafı içerden başlatmamam gerektiğini düşünemeyecektim.
işte bu sitenin ilk adımının birbirini çok iyi tamamlamayan cümlelerden oluşan kısa bir bilinç akışı şeklinde atıldığı bu yazıyı hiçbir şekilde şurası olmamış vb. diyerek ileri vakitlerde düzenlemeyeceğim. düzenlemeyeceğim ki ideal olmayan dünyevi ögeleri sürekli zihnimde idealize edip, ideal görmek istemeyi bir alışkanlık haline getirmiş benliğime ileride buradaki ideallikten uzak(!) yazıyı okuyup ders alabileceğim bir yazı olsun.
galiba ilk yazı bu haliyle mükemmel olmuş oldu.
